من آخر یک شبی آرام در چشم تو میمیرم شعری از حسین دلجویی

من آخر یک شبی آرام در چشم تو میمیرم

شعری از حسین دلجویی

 از دفتر بخاطر چشمانش نوع شعر غزل

تو می آیی و در چشمت نمی یابم نشانم را

چنانکه دست من گم می کند راه دهانم را

.

بنازم بر خدایی که چنان شــهد لبت داده

که تا بیند چگونه می دهم پس امتحانم را

.

تو میایی و مرهم میشوی بر جان تب دارم

تو می آیی و ساکت میکنی آتش فشانم را

.

تو می آیی و دریای دلـم آرام می گیرد

می آیی تا برافـرازی به نازی بادبانم را

.

تو می آیی و می بینی که در مهتاب اندامت

شهاب چـشم من گم کرده راه آسـمانم را

.

شبی آخر نسیمی میرساند عطر گیـسویت

نسیمی می دهد آخر به یغما دودمانم را

.

گمانم در طفولیت موذن خوانده درگوشم

به جای چار تکــبیرش به نام تو اذانم را

.

من آخر یک شبی آرام درچشم تو می میرم

شبی که پرکند دست قشــنگت استکانم را

====

دلجووو