یکی از شاخه های دندانپزشکی ارتودنسی است که محل قرارگیری دندان ها و فک ها را اصلاح می کند. نامرتب بودن دندان ها در صورت عدم درمان و به مرور زمان منجر به پوسیدگی دندان ها، عفونت دندان ها، عفونت لثه و … می شود. زیرا به هم ریختگی دندان ها مانع مسواک زدن صحیح دندان ها و همچنین فشار بیشتری بر روی دندان ها می شود.
بنابراین افرادی که دچار هر گونه ناهنجاری در ناحیه دندان و فک خود هستند باید به یک متخصص ارتودنسی مراجعه کنند تا هر چه سریعتر درمان را آغاز کنند. ارتودنسی فک بالا و پایین شامل چندین مرحله می باشد که هر کدام نیز مراحلی دارد که شامل قبل از درمان، حین درمان و بعد از درمان می شود. در این نوشتار با ما همراه باشید تا با مراحل ارتودنسی هر دو فک و انواع روش های ارتودنسی آشنا شوید.
در مرحله اول مراجعه به مطب دندانپزشک ابتدا وی یک معاینه کلی از دهان و دندان شما انجام می دهد؛ تا نحوه قرارگیری دندان ها در فک را بررسی کند. سپس براساس سن، شدت ناهنجاری و درخواست شما بهترین روش ارتودنسی را به شما پیشنهاد می دهد.
قبل از اینکه درمان ارتودنسی آغاز شود متخصص ارتودنسی درخواست عکس از دهان و دندان شما را می دهد تا به طور دقیق محل قرارگیری دندان ها و فکین را بررسی کند. از جمله رایج ترین رادیوگرافی هایی که در درمان های ارتودنسی از آنها استفاده می شود عبارتند از:
با معاینه و بررسی نتایج عکسبرداری دهان و دندان، متخصص ارتودنسی یکی از روش های ارتودنسی زیر را به شما پیشنهاد می دهد.
این روش یکی از قدیمی ترین روش های درمان ارتودنسی که همچنان هم از آن استفاده می شود. در روش ارتودنسی ثابت سیم ها و براکت های فلزی توسط متخصص ارتودنسی روی دندان ها نصب می شوند. در نهایت این مجموعه به کمک کش های ارتودنسی منجر به جابجایی دندان ها و اصلاح ناهنجاری های فک و دندان می شود.
ارتودنسی سرامیکی هم از نظر ساختار کاملا مشابه ارتودنسی فلزی است که با این تفاوت که به جای براکت های فلزی از سرامیک استفاده می شود. این براکت ها کاملا همرنگ دندان ها هستند به همین دلیل به آن ارتودنسی نامرئی سرامیکی هم گفته می شود.
در این روش ارتودنسی ارتودنسی ثابت به پشت دندان ها چسبانده می شوند و چیزی به روی دندان ها نصب نمی شود. ارتودنسی لینگوال هم مانند ارتودنسی سرامیکی در دسته ارتودنسی نامرئی قرار دارند.
ارتودنسی دیمون (خودتنظیم) براکت هایی دارد که با جابجایی دندان ها تنگ تر می شوند.
یکی از جدیدترین و البته پرطرفداترین روش های ارتودنسی فک بالا و پایین، ارتودنسی نامرئی است. ارتودنسی نامرئی انواع مختلفی دارد که شامل ارتودنسی لینگوال، ارتودنسی سرامیکی و ارتودنسی شفاف می باشد. ارتودنسی لینگوال و سرامیکی که قبلا درباره آنها صحبت کردیم نوعی ارتودنسی ثابت هستند و باید تا انتهای طول درمان در دهان بیمار باقی بمانند. اما ارتودنسی شفاف با نوعی الاینر یا پلاستیک شفاف هستند که از نوع ارتودنسی متحرک هستند و بیمار هر زمان که بخواهد می تواند آن را روی دندان های خود قرار دهد یا بردارد.
پس از انجام ارتودنسی، ارتودنتیست توصیه ها و نکات مراقبتی لازم که شامل چگونگی مسواک زدن، تغذیه و …. است را در اختیار بیمار قرار می دهد. رعایت نکات مراقبتی ارتودنسی بسیار مهم است و از بروز پوسیدگی دندان، پریودنتال و … پیشگیری می کند. بنابراین در رعایت دستورالعمل هایی که پزشک ارائه می دهد کوشا باشید.
بیمار بر اساس نوع ارتودنسی که انجام داده است نیاز است که هر ۴ الی ۸ هفته یکبار برای بررسی نحوه درمان به پزشک خود مراجعه کند.
پس از اینکه دندان ها در موقعیت مناسب خود قرار گرفتند، ارتودنتیست دستگاه ارتودنسی را از روی دندان ها برمی دارد و به جای آن ریتینر یا نگهدارنده ارتودنسی قرار می دهد. معمولا برای تثبیت درمان ارتودنسی و جلوگیری از بازگشت ارتودنسی پزشکان توصیه می کنند که به مدت ۱ الی ۲ سال از ریتینر استفاده شود. نگهدارنده ارتودنسی مانند ارتودنسی متحرک است و هر زمان که بخواهید می توانید آن را از دهان خود خارج کنید.
هزینه ارتودنسی به عوامل مختلفی اعم از سن بیمار، شدت ناهنجاری، روش درمان و …. وابسته است. همچنین قیمت ارتودنسی دندان فک بالا ارتودنسارتودنس یا پایین کمتر از قیمت ارتودنسی هر دو فک است. بنابراین برای اطلاع از هزینه ارتودنسی بهتر است یک جلسه مشاوره حضوری با متخصص ارتودنسی مدنظر خود داشته باشید.