درمان کامل کمر درد با این روش ها

اغلب افراد در طول زندگی خود در اثر عوامل مختلف، درد شدید کمر را تجربه کرده اند. نشستن پشت میز برای مدت طولانی، بلند کردن اجسام سنگین و حتی خوابیدن در وضعیت نامناسب همگی می توانند از جمله این عوامل باشند. با این که درد کمر به صورت ناگهانی بروز می دهد اما شدت آن در افراد مختلف، متفاوت است.

به گفته دکتر حسام عبدالحسین پور متخصص جراحی مغز و اعصاب، ناحیه کمر از عضلات، تاندون ها، استخوان ها و دیسک های بین مهره ای تشکیل شده که همگی از بدن حمایت می کنند. هنگامی که مشکلی در هر کدام از این موارد به وجود می آید، درد کمر شروع می شود. درد کمر به صورت های زیر بروز می دهد:

– درد حاد: ناگهانی شروع شده و حداکثر تا ۶ هفته ادامه دارد.

– درد مزمن: درد طولانی مدتی است که حداکثر ۳ ماه دوام داشته و با علائم دیگری نیز همراه است.

عوامل ایجاد کمردرد چیست؟

درد کمر اغلب بدون علت بوده و پزشک می تواند با تجویز یک تست یا آزمایش تصویر برداری علت آن را مشخص کند. از جمله مشکلات مرتبط با درد کمر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

کشیدگی عضلانی یا تاندونی

بلند کردن اجسام سنگین به صورت مکرر یا انجام حرکات نادرست می تواند سبب کشیدگی عضلات و تاندون های ستون فقرات شود.

پارگی یا بیرون زدگی دیسک کمر

دیسک کمر همچون بالشی در بین مهره ها در ستون فقرات قرار گرفته است. ماده نرم درون دیسک می تواند به دلیل بیرون زدگی یا پارگی، بر اعصاب مجاور فشار وارد کند. با این حال، افراد ممکن است بدون تجربه هر گونه درد، پارگی یا بیرون زدگی دیسک را تجربه کنند. مشکلات و بیماری های دیسک کمر اغلب در آزمایش های تصویر برداری مشخص می شوند که با هدف شناسایی مشکل دیگری انجام شده اند.

التهاب مفصلی

التهاب مفصلی – استخوانی می تواند بر ناحیه پایینی کمر تاثیر گذار باشد. در برخی موارد، التهاب مفصل در ستون فقرات به تنگی فضای اطراف طناب نخاعی منجر می شود. پزشکان با عنوان تنگی کانال نخاعی از این بیماری یاد می کنند.

پوکی استخوان

ستون فقرات در صورت شکنندگی و داشتن منافذ زیاد ممکن است به شکستگی های دردناکی دچار شود.

روش های رهایی از درد کمر

خواب در وضعیت مناسب

درد کمر می تواند به خواب رفتن را نیز دشوار کند. این پدیده، چرخه ناقصی است که در آن کمبود خواب و درد کمر سبب تشدید یکدیگر می شوند. داشتن وضعیت های نامناسب در هنگام خواب می تواند درد کمر را بدتر کند.

خوابیدن به پهلو و قرار دادن یک بالش در بین پا ها، ستون فقرات را در حالت خنثی قرار داده و از فشار وارد شده بر آن می کاهد. در صورت نیاز به خوابیدن بر روی کمر می توان یک بالش را در زیر زانو ها قرار داد. تشک استفاده شده باید علاوه بر راحتی، به مقدار مناسبی سفت باشد.

وضعیت قرار گیری مناسب

قوز کردن یا داشتن وضعیت بدنی نامناسب مخصوصا به مدت طولانی می تواند درد کمر را تشدید کند. هنگام تایپ کردن باید از خم شدن بر روی صفحه کلید خودداری کرده، صاف ایستاده، کف پا ها را به طور کامل بر روی زمین گذاشته و کمر خود را به پشت صندلی تکیه داد. قرار دادن یک بالش یا حوله لوله شده بین باسن و صندلی اثرات مفیدی به همراه خواهد داشت.

دارو های مسکن برای کمردرد

استامینوفن و دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی دو نوع متداول از دارو های مسکن بدون نسخه ای هستند که برای کنترل درد کمر به بیماران توصیه می شوند. هر دوی این ۲ دسته دارای برخی عوارض جانبی بوده و برخی افراد باید از مصرف آن ها اجتناب کنند. قبل از مصرف هر گونه داروی مسکن باید با پزشک خود مشورت کرد. دارو های مسکن توانایی رفع عامل زمینه ای درد را نداشته و بر اساس مطالعات، معمولا به بیش از یک درمان نیاز خواهد بود.

فیزیوتراپی

متخصصان فیزیوتراپی می توانند نحوه نشستن، ایستادن و حرکت کردن مناسب را به بیماران آموزش دهند تا ستون فقرات را در حالت بهینه قرار داده و درد کمر را کاهش دهند. افراد با انجام برخی تمرینات، عضلاتی را تقویت می کنند که وظیفه حمایت از کمر را بر عهده دارند. تقویت عضلات میانی بدن یکی از بهترین روش های پیشگیری از درد بیشتر ناحیه کمر در آینده است. مطالعات بیان دارند با افزایش قدرت، انعطاف و استقامت عضلات کمر، درد این ناحیه با گذشت زمان کاهش می یابد.

به کمر استراحت ندهید!

پزشکان در گذشته استراحت کردن در تخت را برای درد کمر توصیه می کردند اما امروزه مشخص شده که خوابیدن بر روی کمر از بد ترین اقدامات ممکن به شمار می رود. این کار می تواند سبب بدتر شدن درد کمر و بروز عوارض دیگر شود. استراحت کردن به مدت بیش از ۱ یا ۲ روز توصیه نمی شود.

افراد باید سعی کنند از جای خود برخواسته و به آرامی شروع به حرکت کنند. ورزش کردن یکی از موثر ترین روش های رهایی سریع از درد کمر است. شنا کردن، پیاده روی و یوگا از جمله ورزش های مفید به شمار می روند.

روش درمانی تحریک عصبی

مطالعات نشان داده اند که برخی درمان ها می توانند با تحریک اعصاب، درد مزمن کمر را کاهش دهند. در صورت عدم بهبودی با روش های کم تهاجم، پزشک ممکن است استفاده از طب سوزنی را نیز به برنامه درمانی فرد اضافه کند. ((تحریک الکتریکی اعصاب از طریق پوست)) از دیگر روش های پیشنهادی پزشکان است. در این فرایند، پالس های الکتریکی خفیفی به اعصاب وارد شده و پیام احساس درد را مسدود می کنند.

بیوفیدبک

در بیوفیدبک، پزشک با استفاده از دستگاهی مخصوص، مغز را جهت کنترل پاسخ به درد آموزش می دهد. فرد با این روش نحوه کنترل تنفس، ضربان قلب، جریان خون و تنش عضلانی خود را فرا می گیرد. برخی مطالعات نشان داده اند که این روش نسبت به مصرف دارو در کاهش درد کمر تاثیر گذاری بیشتری دارد. این روش فاقد هر گونه عارضه جانبی است.

تزریق دارو به ستون فقرات

پزشک می تواند جهت کاهش درد کمر، تزریق دارو به ستون فقرات را نیز توصیه کند. دارو های قابل تزریق به ستون فقرات انواع مختلفی داشته که بسته به نوع، تعداد مصرف آن ها در سال متفاوت است. این محدودیت در تعداد، جهت پیشگیری از بروز عوارض جانبی احتمالی رعایت می شود. کورتیکوستروئید ها، از جمله دارو های به کار رفته در این روش هستند که به رفع التهاب و درد ناشی از آن کمک می کنند.

جراحی کمر

در صورتی که برآمدگی دیسک بر یک عصب فشار وارد کند، جراح برداشت مقداری از دیسک را در نظر خواهد گرفت. همچنین، فرایند لامینکتومی نیز در محل فشردگی عصب یا طناب نخاعی نیز ممکن است پیشنهاد شود. جوش دادن مهره های کمر نیز می تواند جهت حفظ ثبات ستون فقرات انجام شود. جراحی کمر همچون هر جراحی دیگر با خطراتی همراه بوده و همواره موفقیت آمیز نخواهد بود. به همین دلیل، این فرایند باید به عنوان آخرین گزینه درمانی در نظر گرفته شود.