خرگوش دریایی موجودی جالب و تماشایی
خرگوش دریایی (sea bunnies) نوعی کرم دریایی و بسیار شبیه به خرگوش است. این موجود در رنگ های سفید و نارنجی دیده شده، دارای دو گوش و دمی کوچک و جالب می باشد که این موجود را شبیه به خرگوش می کند.
خرگوش دریایی از نظر طبقه بندی کلی جانوری متعلق به شاخه نرم تنان می باشد. نامگذاری آنها به دلایلی از جمله، تشابه شکل شاخک های این موجودات با گوش خرگوش حرکت نسبتاً تند در مقایسه با موجودات مشابه و رژیم گیاهخواری است.
بطور کلی این دسته از موجودات با این شکل ظاهری را حلزون های بی صدف می نامند.
عکس هایی از خرگوش دریایی
بزرگترین نمونه ی مشاهده شده از این دست موجودات ۶۰ سانتی متر طول و ۵ کیلو وزن داشته است. این موجودات دو جفت شاخک دارند. جفت پیشین که شاخک دهانی نام دارد در کنار دهان و جفت دوم در قسمت بالایی بدن وجود دارد و کوچک تر است.
این اندام ها از لوله های مدور که محتوی حسگرهای شیمیایی هستند تشکیل شده اند.
خرگوش دریایی رنگدانههای جلبکهایی را که میخورد، به یک مولکول سمی تبدیل میکند. این خرگوش دریایی از ماده سمی به دست آمده برای دفع شکارچیان احتمالی استفاده میکند. این اولین بار است که موجودی پیدا شده که رنگدانه غذایش را به یک ماده سمی تبدیل میکند.
خرگوش دریایی، روش دفاعی زیرکانهای در تولید بوی بسیار بد دارد که در تضاد با همتاهای بودارش است. خرگوش دریایی جوهر ارغوانی لزجی را ترشح میکند که گوشت این حیوان را برای صیادش بیمزهتر میکند.محققان دریافتهاند که خرچنگهای دریایی که با جوهر خرگوش دریایی آغشته شدهاند رفتارهای مضطربانهای همانند تکان دادن دم و ساییدن قسمتهایی از دهان را نشان دادهاند. تحقیقی با استفاده از خرچنگهای خاردار به عنوان شکارچی، نشان داده که رنگ جوهر خرگوش دریایی گیرنده شیمیایی خرچنگ را مسدود میکند و خرچنگ نمیتواند غذای خود را بو بکشد. به عبارت دیگر خرگوش دریایی بینی دشمنان خود مسدود میکند بنابراین آنها طعمه را نمیتوانند تشخیص دهند.
همانند دیگر شکم پایان بیشتر این موجودات دارای صدف تحلیل رفته ای از جنس کلسیم هستند که بیشتر در قسمت زیرین پوستشان قرار گرفته است.این صدف محافظ قلب و شش آنها است. دیواره صدف آنها توسط دهنه یا سیفون هایی آب را به خارج و داخل پمپ می نماید.
این موجودات در هنگام مواجه با مزاحمت یا خطر رنگ بنفشی از غده های موجود در بدن خود آزاد میکنند که ساز و کار عمل و کارکرد آن هنوز نامشخص می باشد، زیرا به دلیل حرکت نسبتاً کند این موجودات نمی تواند کارکردی همانند رنگ ماهی مرکب داشته باشد، البته در مطالعه ای اثر گذاری این ماده بر بعضی خرچنگ ها یا توتیا گزارش شده است.
منشا این رنگ تاحد زیادی مربوط به رنگدانه های موجود در سلول های گیاهی مصرف شده توسط این موجود می باشد.
این موجودات دارای یک جفت بال یا فلاپ که قسمت مرکزی بدنشان را می پوشاند و آنها را قادر به شنا می سازد هستند.
خرگوش دریایی هرمافرودیت هستند یعنی دستگاههای تناسلی نر وماده در یک جنس وجود دارد .اما این بدین معنی نیست که بدون جفت تولید مثل کنند.جفت گیری بدین صورت است که اندام تناسلی نر (Penis) که در سمت راست سر قرار دارد اسپرم را به گونوپور (منفذ تناسلی ماده) که در پشت خرگوش دریایی قرار دارد انتقال می دهد .
جفت گیری دسته جمعی نیز در آنها دیده می شود که برای آکواریوم داران عجیب وغریب است.که یا به صورت توپ پیچ خورده است یا به صورت زنجیره وار پشت سر هم قرار می گیرند.
تخم های خرگوش دریایی چسپنده وشبیه اسپاگتی سبز است که به جداره آکواریوم می چسپاند.در عرض ۷ روز تخم ها هچ می شوند ولارو میکروسکوپی به نام Veliger را ایجاد می کند.لارو ولیجر نیاز به تغذیه با فیتو پلانکتون های خاصی برای دگردیسی دارد در نتیجه در آکواریم امکان بقاء کم است .
خرگوش دریایی مزاحمتی برای دیگر حیوانات و نرمتنان در اکواریوم ایجاد نمی کنند هر چند که آنها توانایی خروج مرکب صورتی رنگی را دارند. این رنگ از جذب رنگیزه های رژیم غذایی است.خرگوش دریایی تقریبا کور است اما حس بویایی و لامسه قوی دارد به محض قراردادن غذا در اکواریوم با مکث کوتاهی جستجو را آغاز می کنند .
دو گوش بر روی سر خرگوش دریایی وجود دارد که رینوفور(Rinophores) نامیده می شود رینوفور با سبیلک های که در اطراف دهان است دریافت کننده شیمیایی از آب و غذا و دیگر خرگوش های دریایی است .خرگوش دریایی دندان ندارند.آنها توسط ساختاری زبر وخشن که رادولا یا سوهانک نامیده می شود غذا را خرد می کنند .
افکارنیوز/تبیان/onlypet.ir/persianpet.org/jomhornews.com